Kün fe yekün lafzıyla yaratıldı bu âlem
Güne gece bandıran bir kudret  vardır dostum
Şahidi olmaz denen ıssız karanlıklara 
Aydınlığı bindiren bir kudret vardır dostum

Gündüz bir bak güneşe, gece olunca aya
Semadaki kandiller bitmez ki saya saya
Dört mevsim ayrı güzel her mevsimde dünyaya
Rahmetini indiren bir kudret vardır dostum

Rızıkları yaratmış eksik yapmaz işini
Takdir etmiş insana evlâdını eşini
Gazaptan çok rahmeti günahın ateşini
Bir tövbeyle söndüren bir kudret vardır dostum

Her yerde izleri var tanı O'nu çiçekten
Farklı güzelliğiyle dere tepe bucaktan
Tefekküre daldırıp kuştan kurttan böcekten
Kendisini andıran bir kudret vardır dostum

Hüküm O'nun ölümlü yaratmış ademini
Bazen az bazen de çok vermiş derdin demini
Ölenlerin ardından kalanın matemini
Feryadını dindiren bir kudret vardır dostum

Durmuş der yeryüzünde yaşamadı mı deden
Hesaplar görülecek kabre girecek beden
Ölünce diriltecek bizi yoktan var eden
Şu cihanı döndüren bir kudret vardır dostum

Durmuş Tunacık