Mıgırdıç’ı sever de, Osman’ı sevmez zındık!

İti-domuzu sever, insanı sevmez zındık.

İster ki, diz üstüne çökertilsin Türkiye.

Ekmeğini yer amma, vatanı sevmez zındık!

 Abdurrahim Karakoç.

 Aziz dostlar. Bu anlam yüklü şiir’e birkaç mısra da biz ekleyim dedik.

 ZINDIK!..

 Çalıp çırptığı, yaktığı, yıktığı milletlerin kanı üzerine kurulu Batı hayranıdır zındık!

Batı, barbarlığı sonunda bırakıp girecek İslam’a ama, yine girmez İslam’a zındık!

 Elin gavuru Hans yapar, Corç (George) yapar herşeyi, bildiğini bilir zındık!

Ama, Hasan ve Hüseyin, bir yapamaz bilemez, nazarında hep zındık!

 Öyle bir kapkara gözlük takmış ki, seküler ve ırkçı hem de şovenist zındık!

Eşitliği, insanlığı, paylaşmayı ve ümmet’i asla sevmez zındık!

 Murdara, sarhoşa, ayyaşa, hayrandır zındık!

Ama, abdestli namazlıya, temize, helale hep düşmandır, zındık!

 Açılmayı, saçılmayı, arsızlığı hep marifet sanır zındık!

Haya iffet edep terbiye hiç bilmez ki, nedir zındık!

 Puta tapar, paraya tapar, menfaati için herşeye tapar zındık!

Ama, bir onu yaratana asla tapmaz zındık!

 Ülkesinine düşmandır, kötüler, jürnaller daima zındık!

Küfrün gönüllü elçisidir, vazife bilir bunu kendine zındık!

Ülkesi bir şey yapsa, başarsa, kararır gözü, görmez bunu asla zındık!

Batı, kazurat yese, menüsüne memnuniyetle iştahla koyar zındık!

Bak! Hayran olduğun batı’da sonunda koşuyor İslam’a görmüyor musun? Ey zındık!

Bu sefer kendine meftun olacağın, peşinde koşacağın neyi bulursun ey zındık!

 Dünya’ya hükümran olacak biliyor yüce İslam, istesemese de zındık!

Üç-beş gün daha kendini kandırsın avunsun bakalım zındık!

 Murat Fidan.