Zaman kuyusunun derinliklerinde uyuyan kelimeler,
Günü saati gelince yeryüzüne çıkacakları anı iple çekerler, 

İnsanla var olan, onunla yatıp kalkan kelimeler,
Hamal misali bu ağır yükü sırtlarında taşıyan kelimeler, 

Varlığın sırrını çözmek için mihmandar olan kelimeler,
İnsanı, masiva ile insanı kendisi ile buluşturan yine kelimeler, 

İnsanla ağlayan, insanla gülen, adımızı ezanla koyan kelimeler,
Kıyamete kadar bu sırları birer birer muhafaza edip söyleyecekler, 

Varlık dile gelse, bütün sırlarını ifşa etse, zemzemle yıkanan kelimeler,
Hazreti Kur'an’la Asr-ı Saadetlerini doya doya yaşayan kelimeler, 

Güneşlerde kavrulup, yağmurlarda sırılsıklam ıslanan kelimeler,
Hayatı onların kurdukları köprülerle geçtiğimiz kelimeler, 

Mahşer günü defteri amalimizle huzura gelen kelimeler,
Her şeyin sustuğu, gözlerin kör, dillerin lal olduğu o günler, 

Verilen ruhsat ve izinle konuştukça konuşacak olan kelimeler,
O dehşetli gün, şehadet eden eller, anlatan ayaklar olacak kelimeler, 

İnsansız dünyada kimsesiz kalınca, kendi kendilerine konuşacaklar,
Serencamlarını birbirlerine anlatıp halimizi hatırlayıp ağlayacaklar,

Kağıtsız, kalemsiz, sedasız kalan yalan dünyayı anacaklar,
Geçmişte insanoğluyla olan hatırlarını yad edip yazacaklar, 

Ölümlü dünya ile var olmuş olan kelimeler,
Ölümün öldürüldüğü gün, gözyaşlarına boğulacaklar, 

Kelimelerin canlılar gibi can çekişmeleri bile olmayacak,
Hepsi geçmişteki zaman çengeline asılı kalacak, 

Kâğıdın kalemin ve kelimelerin yerine o gün ayaklar,
Şahitlik yapıp (Bi Eydihim diye) eller konuşacaklar, 

Ölümün öldürüldüğü mahşer gününde kimselere görünmeden,
Kelimeler Allah’a sığınıp fikir çilesinden kurtulmuş olacaklar. 

Zekeriyya İYİLİK