Kimseleri kalmadı, kendi kendilerine konuşacaklar,

Serencamlarını birbirlerine anlatacaklar,

Kağıtsız, kalemsiz kalan yalan dünyayı,
Geçmişte insanlarla olan hatıralarını yazacaklar,

Ölümün olduğu bir dünya kelimeleri var etmişti, 
Ölümün öldürüldüğü gün, kelimeler göz yaşlarına boğulacaklar,

Kelimelerin can çekişmeleri bile olmayacak, 
Hepsi geçmişteki zaman çengeline asılı kalacak,

Kağıdın kalemin ve kelimelerin yerine o gün ayaklar,
Şahitlik yapıp (‘Bi Eydihim’ diye) eller konuşacaklar,

Kelimeler Kuran’la asrı saadetlerini yaşadılar,
Bu yüzden kelimeler sorgu sualden bile azad oldular,

Ölümün öldürüldüğü mahşer gününde kimselere görünmeden,
Kelimeler Allah’a sığınıp fikirden kurtulacaklar.

ZEKERİYA İYİLİK